داوود درویشی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی سنندج،

در این نوشتار به چگونگی اثرگذاری مولفه های شکل دهنده مفهوم پیاده مداری در فضای شهری برای رسیدن به میزان متناسبی از مشارکت شهروندان در شکل گیری مفهوم تعامل اجتماعی می پردازیم. به پیشینه موضوع و نحوه رخ داد آن در جغرافیای مختلف پرداخته ایم و با فرض اثرگذاری بلافصل مولفه های محیطی در پرداختن به شیوه پیاده راه سازی و با مرجع قراردادن حرکت پیاده در فضای شهری به مناسبت ها و محدودیت های محل وقوع اثر می پردازیم. هدف پژوهش بهینه کردن نحوه برخورد با مفهوم پیاده راه و نوع نگاه ما به شهر به عنوان کالبد حیات شهری و اثر بخشی ان در نوع تعامل و مشارکت شهروندان هست. در چارچوب نظری پژوهش خود به متغیرهای مختلف به وجودآورنده ان پرداخته ایم و چگونگی تاثیر این متغیرها را با کمک روش پژوهش کیفی خود و هم سنجی عوامل در کنار هم به مقایسه گذاشته ایم.در نهایت امر و با توجه به روش پژوهش درج شده در ساختار پژوهش خود بیشتر به مقایسه و توصیف و تفسیر موارد مهم مطرح شده پرداخته ایم تا در تحلیل داده های کیفی خود بتوانیم نقش متغیرهای کلیدی به وجود آورنده مفهوم پیاده راه را با هم مقایسه کنیم و برون دادی از تمام این موارد داشته باشیم.

فضای شهری، پیاده راه، تعامل اجتماعی، کیفیت فضایی