تعاملات اقلیمی معماری بومی بر طراحی فرودگاه های بین المللی ( مطالعه موردی شهر کرمانشاه )

تاثیر اقلیم بر طراحی ابنیه در طول تاریخ یکی از مهمترین دغدغه های معماران اقلیم های مختلف بوده است. طراحی همساز با اقلیم و اثر بخشی چد جانبه طرح و ساخت یکی از اصول مهم معماری جهانی است کههمواره مد نظر و الزام آور بوده است. در این میان شهر کرمانشاه دارای اقلیم ویژه ای است که طبیعتا طراحی ویژه ای برای ساخت و جذب گردشگر را می طلبد. با توجه به صنعت جهانگردی که تاثیر بسزایی در توسعهاقتصادی و فرهنگی بسیاری از کشورها دارد، مملکت ما ایران دارای امکانات طبیعی و تاریخی بی شماری در این زمینه می باشد که استفاده از آنها در جهت توسعه جهانگردی مستلزم برنامه ریزی و سرمایه گذاری در این بخش جهت ایجاد تاسیسات لازم است که در مرحله اول حمل و نقل مسافرین بین الملل می باشد. چند سالی است که بحث گردشگری مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این برنامه ها که در جهت توسعه این صنعت در دست اجرا می باشد احداث 3 فرودگاه بین المللی کلاس A در غرب (کرمانشاه)، جنوب (چابهار) و در مرکز فرودگاه بین المللی امام خمینی می باشد. درآمد صنعت جهانگردی تا 10-15 سال آینده با توجه به جاذبه های موجود از یک طرف و در صورت برنامه ریزی صحیح در احداث تاسیسات مورد نیاز (فرودگاه ها و هتل های بین المللی) مورد نیاز و جذب سرمایه گذاری جهانگردان داخلی و خارجی از طرف دیگر می توانند درآمد ارزی موثری داشته باشند. پژوهش حاضر که با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از اسناد کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته سعی بر این دارد تا پارامترهای معماری اقلیمی کرمانشاه را بر ساخت چنین فرودگاهی بررسی و ارایه نماید. به پیشنهاد این پژوهش در ساخت این فرودگاه که می تواند یک نماد به روز از معماری بومی و بی تکلف ولی گردشگر پسند مردم کرمانشاه و مسافران داخلی و خارجی باشد؛ هم می توان از فناوری مدرن، شاخص های سازه ای ویژه منطقه جغرافیایی و هم از الگوها و فرم های مخصوص و جذاب برای بیننده استفاده نمود. در هر دوی این موارد ترکیب موزون، جامع، فنی و زیباشناسانه مصالح بومی و طراحی شاخص با حفظ کیفیت مطلوب توصیه شده است.

کلیدواژه ها:

فرودگاه ، معماری بومی ایران ، طراحی اقلیمی ، شهر کرمانشاه