تحلیل آسیب پذیری لرزه ای مساکن روستایی در شهرستان لامرد

مسکن به طور اعم و مسکن روستایی به طور اخص از جمله مهمترین مباحث قابل طرح و تحلیل در مجموعه مطالعات اقتصادی و اجتماعی به شمار می آید. عدم درک و شناخت این مقوله به لحاظ همسویی و همپوشی با سایر فعالیت های اقتصادی و جریانات اجتماعی و تاثیر عمیق آن در فرآیند اشتغال و رفاه اجتماعی می تواند تاثیر سوء را بر پیکره کل نظام برنامه ریزی هر منطقه وارد کند. یکی از مباحث و دغدغه های عمده توسعه روستایی، توجه به مخاطرات و بحران هایی است که به طور نسبتا دایمی سکونتگاه های روستایی را با دگرگونی ها و تحولات غیر منتظره روبرو می سازد. توجه به این مخاطرات و بحران ها، ضرورت انکارناپذیر دستگاه مدیریت بحران در هر کشور است. با بررسی وضعیت آمار وقوع زلزله در سطح استان فارس مشخص می شود که همواره شهرستان لامرد به عنوان یکی از کانون های مهم زلزله خیز به شمار می آید؛ به طوری که هر چند سال ما شاهد وقوع چند زمین لرزه در سطح این شهرستان می باشیم. وقوع این حوادث گاه با خسارت های جانی و مالی فراوانی همراه می باشد. تاثیر پدیده زلزله در مناطق روستایی این شهرستان، به دلیل نامناسب بودن مصالح استفاده شده در سطح مساکن روستایی بیشتر قابل مشاهده است. نوع این تحقیق از نظر هدف کاربردی توسعه ای و روش آن توصیفی تحلیلی است. محدوده مطالعاتی، روستاهای شهرستان لامرد در استان فارس می باشد. به منظور تحلیل آسیب پذیری مساکن مناطق روستایی این شهرستان، از مطالعات اسنادی که شامل زلزله های تاریخی، داده های جمعیتی و کیفیت مساکن روستایی در سطح این شهرستان می باشد، استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بیشترین مصالح استفاده شده در سطح روستاهای این شهرستان، مصالح نیمه بادوام و کم دوام می باشد. همچنین در حریم 300 متری گسل های منطقه مورد مطالعه، 2 نقطه جمعیتی باغ دهنو و امامزاده شاه غیب قرار گرفته اند و در حریم 1000 متری گسل های منطقه مورد مطالعه 4 نقطه جمعیتی باغ سروستان، امامزاده شاه غیب، باغ دهنو و پشت آب قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، مساکن روستایی ، لرزه خیزی ، حریم امن ، شهرستان لامرد