سنجش کیفیت زندگی شهری با تاکید بر شاخص های ذهنی(مطالعه موردی: منطقه 4 شهر کرمان)

کیفیت زندگی یک پدیده جهانی است که در ارتباط با میلیاردها نفر از مردم چه در کشورهای در حال توسعه و چه توسعه یافته حتی در آغاز قرن 21 بوده است. نواحی شهری مراکز اصلی رشد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در هر کشوری هستند که خود را بعنوان جذاب ترین نقاط برای ایجاد ثروت، کار، خلاقیت و نوآوری اثبات کرده اند. اما، نواحی شهری با چالش های مهمی در زمینه های تخریب فیزیکی و محیطی، محرومیت اجتماعی، ناامنی، بیکاری، کمبود مسکن و ترافیک روبرو هستندکه این مشکلات کیفیت زندگی شهری را به شدت کاهش می دهند. مطالعه کیفیت زندگی در نواحی شهری در سالهای اخیر مورد توجه گسترده بوده است. هدف از پژوهش حاضر سنجش و ارزیابی شاخص های کیفیت زندگی شهری در منطقه 4 شهرکرمان با تاکید بر شاخص های ذهنی می باشد. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه است. اطلاعات مورد نیاز از 383 نمونه بصورت تصادفی (با استفاده از فرمول کوکران) جمع آوری و به منظور تحلیل متغیرهای موردمطالعه از نرم افزار SPSS و روش های آماری نظیر، T-Test تک نمونه ای، همبستگی پیرسون و کروسکال- والیس استفاده شده است. یافته های تحقیق از وضعیت کیفیت زندگی در منطقه موردمطالعه نشان می دهد که از نظر شهروندان منطقه 4 وضعیت دسترسی به امکانات و خدمات شهری در نواحی متفاوت بوده است. با استفاده از نتایج بدست آمده از سنجش کیفیت زندگی شهری برخورد با مسایل رهیافتی موثر بوده و باعث بهبود کیفیت زندگی شهروندان می گردد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی شهری ، بعد ذهنی ، شهر کرمان