بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه تبریز به ورزش همگانی

مدیریتهای تربیت بدنی در دانشگاهها مسیول برنامهریزی و اجرا و توسعه فعالیتهای ورزش همگانی در دانشگاه و خوابگاهها هستند. در این راستا نیروی انسانی فراوانی فعالیت دارند و بودجه زیادی صرف میشود. بنابراین کیفیت هدفگذاری، برنامه-ریزی و اجرای فعالیتهای ورزش همگانی در داخل دانشگاه وخوابگاهها، اهمیت ویژهای دارد. از سویی برنامههایی موفق خواهد بود که متناسب با نیازهای دانشجویان طراحی شده و در اصطلاح نیازمحور باشد، این موضوع استقبال و مشارکت دانشجویان در برنامه را به دنبال خواهد داشت (رحمانی و پوررنجبر و بخشینیا، .(1385 باتوجه به نقش دانشجویان در ساختار اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی و اینکه خود را برای مشارکت در فعالیتهای اجتماعی آماده می کنند، لازم است که از سلامت جسمی و روانی کامل برخوردار باشند. براساس نتایج پژوهشهای کارشناسان طرح جامع ورزش ایران، مردم ایران تنها 10 درصد در ورزش همگانی مشارکت داشته اند که این رقم در مقایسه با کشوری مانند استرالیا با 52 درصد مشارکت، آمار کمی به نظر میرسد (گودرزی و همکاران، . .(1392 جایگاه ورزش در گذران اوقات فراغت دانشجویان کشور در رتبه سوم برای پسران و رتبه نهم برای دختران قرار دارد. 15 درصد پسران و31 درصد دختراناصلا0 ورزش نمیکنند (تندنویس، 38 .(1375درصد دانشجویان کشور اصلا0 ورزش نمیکنند، 57.7 درصد دانشجویان هیچ وقتی را در دانشگاه یا خوابگاه به ورزش اختصاص نمیدهند، تنها 29.3 درصد فعالیتهای ورزش دانشگاهها به فعالیت ورزش همگانی و تفریحی اختصاص دارد، درحالی که دانشجویان به ترتیب برنامههای ورزش همگانی و تفریحی 45.4 درصد، آموزش و روشها 32 درصد و مسابقات مطلوب ورزشی 26.2 درصد را در اولویت خواستههایشان مطرح کردند (اسدی،.(1381 بنابر این، این پژوهش با هدف بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه تبریز به ورزش همگانی انجام گرفت.