محمدرضا حسینی - استادیار گروه جامعه شناسی دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی(ره)
غلامرضا تاج بخش - دانشیارگروه جامعه شناسی دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی(ره)
نرگس خوشکلام - کارشناسی ارشد جامعهشناسی

مساله نابرابری یکی از مانوسترین حقایق زندگی اجتماعی است و در عین حال مسالهای نیست که به سادگی حل و تبیین شود. با توجه به اینکه در ایران از یکسو مرجع اصلی سیاستگذاری دولت بوده و برنامه ریزی نیز از بالا به پایین اعمال میشود و از سوی دیگر اقوام مختلفی در ایران وجود دارند، میتوان گفت که اقدامات دولت بویژه در عرصه سیاست گذاریهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی میتواند یکی از عوامل اصلی در پویایی قومی و بسیج ملی یا انزوا و در نهایت رقابتی منفی در بین مناطق و در نتیجه عدم اتحاد ملی و عدم احساس تعلق به کشور شده و امنیت ملی را با خطر پیدایش ناسیونالیسم قومی یا قوم گرایی مواجه کند . در مقاله حاضر که به روش کتابخانه ای گردآوری شده است هدف آن است که بر اساس نظریات موجود، تحلیلی جامعه شناختی از عوامل موثر بر ایجاد نابرابری میان اقوام ایرانی و شکل گیری ناسیونالیسم قومی ارایه گردد. نتیجه آن که عوامل بسیاری از جمله عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، روانشناختی و سیاسی در این زمینه تاثیرگذار میباشند

نابرابری اقوام، ناسیونالیسم قومی، قوم گرایی