عوامل ایجاد شادی و شکل های بروز آن در غزلیات عرفی شیرازی

آثار ادبی و به ویژه ادبیات غنایی حاصل احساسات و عواطف انسانی است که یکی از آنها حس نشاط و شادمانی است، هر چندفضای غالب بر ادبیات فارسی بیشتر آمیخته با حزن و اندوه است، اما از حس شادی نیز بی بهره نیست. عرفی شیرازی نیز از جمله شاعرانی است که هر چند شاعری غمدوست است، اما گه گاه بارقه هایی از سرور و شادمانی نیز در اشعار وی خودنمایی میکند. این پژوهش با شیوه ی تحلیلی توصیفی به بررسی عوامل شادی و شکلهای بروز آن در غزلیات عرفی میپردازد. شراب، وصال، دیدار یار و خیال وی، بوسیدن دوست و زیارت کوی وی از جمله عوامل ایجاد شادی در غزلیات اوست، به علاوه غم و مرگ هم گاهی این شاعر را شادمان میکند مستی، خندیدن، رقصیدن و جامه دریدن از شکل های بروز شادی در اشعار عرفی است.

کلیدواژه ها:

عرفی ، شادی ، نشاط ، عوامل ، شکل بروز ، معشوق