آذر هاشمی نژاد
مستانه غنجی
حسین شعبانعلی فمی

در حال حاضر بحران آب به صورت یکی از مسایل مورد بحث محققان و سیاستمداران کشورهای جهان درآمده است و درسالهای اخیر آب و مدیریت آن به یک دغدغه بزرگ بین المللی تبدیل شده است. کشور ایران نیز به دلیل کم بودن ریزش های جوی و نامناسب بودن پراکنش زمانی و مکانی در زمره کشورهای خشک و نیمه خشک جهان قرار دارد. از طرفی به دلیل افزایش رشد جمعیت، گسترش شهرنشینی و توسعه طرح های کشاورزی و صنعتی، تقاضا برای آب در حال فزونی است. همه این عوامل تهدید جدی برای صنعت کشاورزی محسوب می شود. حال با توجه به اهمیت آب در بخش کشاورزی می توان به سادگی قضاوت کرد که کمبود آب آتی بیش از پیش این بخش را به خصوص در کشورهای در حال توسعه متأثر خواهد ساخت و با توجه به اینکه بخش کشاورزی بخش زیرین و زیربنایی توسعه کشورهای در حال توسعه را تشکیل می دهد توجه به مدیریت آب کشاورزی امری اجتناب ناپذیر است. این مقاله به بررسی و تحلیل چالش ها و ارائه راهکارهایی در این زمینه می پردازد به طوریکه مهمترین این چالش ها را کمبود آب، عدم کیفیت آب، عدم آگاهی مسئولان و مردم از بحران اب آینده، کاهش تخصیص منابع مالی شور شدن منابع آب زیرزمینی در اثر مصرف بی رویه از این آبها و چندین عامل دیگر بیان می کند و برای مقابله با این چالش ها ضمن بررسی منابع، سازوکارهایی از جمله لزوم افزایش آگاهی تصمیم گیرندگان و مردم به منظور تعیین سیاست ها، آینده نگری ها و برنامه های مناسب در راستای حل بحران آب، رشد بخش خصوصی به منظور پر کدن خلاء های سرمایه گذاری دولتی در بخش آب، راهبردها و چاره جویی های قانون مدیریت منابع آب، ارزیابی کیفیت منابع آب و افزایش مشارکت در سطوح مدیریت منابع آبی ارائه می کند تا بتوان بر مشکل بحران آب به عنوان چالش پیش روی جوامع جلوگیری کرد.

مدیریت آب، چالش،سازوکار، کشاورزی