فاطمه حیدری - دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب. ایران

زنان در دوره قاجار با تفاوت هایی بر پایه عرف سیاسی و اجتماعی در کنار مردان زندگی می کرده اند.مدیریت شهری آنگونه که در ادبیات امروزی علوم شهری رایج است در آن دوره مطرح نبوده است. بدینترتیب حضور زنان در این مبحث (یعنی مدیریت شهری) را می توان در قالب کنش های اجتماعی واقتصادی دنبال نمود. در ترکیه، مطالعات اخیر نشان می دهد که در قرن هجدهم تا حدی زنان از جایگاهخانه داری خارج شده و در بخش هایی از مدیریت و اداره کشور نقش هایی بر عهده داشته اند. در کشورهند زنانی که در بخش مدیریت مشارکت و مداخله می نمایند را می توان به سه دسته تقسیم نمود که دستهاول همسران افراد ثروتمند و کارگزار حکومتی و دسته دوم زنانی هستند که به واسطه نقش مادری خود درجایگاه احترام قرار دارند و دسته سوم همسران نظامیان و عوامل حکومت استعماری می باشند. در ایرانحضور زنان در اجتماع در نقش یک کنشگر که فرم و هویت خاصی به فضای شهری تزریق کند رابطهمستقیمی با اصالت خانوادگی و میزان تمکن مالی خانواده دارد. مشابه این ویژگی زنان ایرانی، به نمونهموردی کشور هند میتوان اشاره کرد. اما در مورد ترکیه وضعیت کمی متفاوت است. بسیاری از زنان فعالدر شهر افراد بی نام و نشانی بوده اند که توانسته اند حق خود را از شهر بگیرند.

مدیریت شهری، زنان، قاجار، علوم شهری، سیاست فضایی