محمدصالح افشارپور - کارشناسی رشته ی معماری موسسه آموزش عالی اشراق بجنورد. ایران

در سالهای اخیر، مفهوم پایداری به موضوع مورد علاقه مشترک رشته های متعددی تبدیل شده است. دلیلاین محبوبیت اجرای توسعه پایدار است. مفهوم معماری سبز که به توسعه پایدار یا ساختمان سبز نیزمعروف است، نظریه، علم و سبک ساختمانهایی است که براساس اصول سازگار با محیط زیست طراحیو ساخته می شوند. معماری سبز تلاش دارد تا تعداد منابعی که در ساخت، بهره برداری و اداره ساختمانمصرف می شود به حداقل رساند و نیز آسیبی که به واسطه انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای ساختمان بهمحیط زیست وارد می شود محدود سازد. جهت طراحی، ساخت، راه اندازی و حفظ انرژی ساختمان، آبو مصالح جدید استفاده می شوند و در کنار این مقادیری از ضایعاتی که اثرات منفی بر سلامتی و محیطزیست دارند تولید می شوند. برای محدود کردن این اثرات و طراحی ساختمانهایی سالم از حیث زیستمحیطی و با منابع کارآمد لازم است که مفهوم سیستم های ساختمانی سبز معرفی، شفاف سازی و درک شده و به آن عمل شود.هدف این مقاله تاکید روی این مسایل دشوار و پیچیده پایداری است که تقریبا تمامی جوانب زندگی بشررا در بر می گیرند.

سیستم های ساختمانی سبز، ساختمان های پایدار، ساختمان های طبیعی، ساختمان های زنده، منابع تجدیدپذیر، طراحی اکولوژیکی، معماری دوستار محیط زیست، معماری دوستار زمین، معماری زیست محیطی، معماری طبیعی