نصرالدین پارسافر - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری زهکشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی همد
صفر معروفی - دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه بوعلی سینا
محسن میرزایی - دانشجویان کارشناسی ارشد آبیاری دانشگاه بوعلی سینا

یکی از اهداف آب شناسی تامین آب با ویژگی ها و معیارهای کیفی مناسب برای بخش های شرب، کشاورزی و صنعت است در این راستا سنجش پارامترهای شیمیایی آب و مقایسه آن با استانداردها اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. هدف از این تحقیق بررسی کیفیت شیمیایی آب منابع دشت کبودرآهنگ در استان همدان جهت استفاده در بخش کشاورزی می باشد. به منظور ارزیابی کیفی اب دشت از 32 نقطه در سال 1387 نمونه گیری شد. به منظور ارزیابی کیفی از جنبه ی کشاورزی غلظت یونهای سدیم (Na+) ، کلسیم (Ca2+ ) منیزیم (Mg+2)، پتاسیم (K+) کلر(CL-) سولفات SO42+) ، بی کربنات (HCO3) ، اسیدیته (PH)، و EC نمونه ها اندازه گیری شد. همچنین با استفاده از این پارامترها میزان (T.D.S)و (SAR) نمونه ها محاسبه گردید. بررسی ها نشان داد که از نظر درصد سدیم اکثر نمونه ها در گروه 1 (عالی تا خوب) و تنها در محل های کبودرآهنگ ورامیشان در گروه 2 (خوب تامضر) و در نورآباد درگروه 3 ( مضر تا غیرقابل استفاده) ، از نظر PH اکثر نمونه ها بالاتر از 7 و فقط در محل های کوشک آباد و مهاجران - ریکان کمتر از 7، از نظر تأثیر بر نفوذپذیری کیفیت آب اکثر نمونه ها در گروه خوب و فقط در 8 محل در گروه متوسط ، از نظر شوری اکثر نمونه ها در گروه C3 (شوری زیاد) و تنها در محل های اورقین، کهریز بغازی، خنجرآباد، شمال مهاجان و بابانظر در گروه C2 (شوری متوسط) قرار گرفتند. کیفیت آب از نظر میزان کلر جهت استفاده در آبیاری سطحی در اکثر نمون ها بدون محدودیت و در مکان های عین آباد، نواباد، کوشک آباد در حد متوسط و در ایده لو دارای محدودیت شدید می باشند. جهت استفاده در آبیاری بارانی نیز اکثر نمونه ها بدون محدودیت می باشند و تنهاه در 6 مکان عین آباد، نوآباد، کوشک آباد، ایده لو، رامیشان و جنوب شرق قره گل دارای محدودیت متوسط می باشند.

کیفیت، شیمیایی، کبودرآهنگ، همدان، کشاورزی، استانداردها