رضا صادقی - عضو هییت علمی گروه فلسفه دانشگاه اصفهان

در نگارش تاریخ علم تا نیمه دوم قرن بیستم رویکرد درونگرایانه غلبه داشت. براساس این رویکرد وظیفه مورخ این است که تاریخی عقلانی نظریه ها را بنویسد و نشان دهد که تاریخ علم، تاریخ انباشت یافته ها و اطلاعات فردی است. با انتشار آثار کوهن تحولی انقلابی در تاریخ نویسی ایجاد شد. او تحت تاثیر موزخینی مانند کوایره و باترفیلد علم را به عنوان نهادی جمعی مورد مطالعه قرار داد. وی متون تاریخی و درسی متداول را متضمن فلسفه پوزیتویستی می دانست و در بازنویسی این متون بر پایه رویکرد تاریخی جدید تاکید داشت. منتقدین کوهن نیز به نوبه خود رویکرد او را متضمن عناصری نسبی گرایانه و ضد عقلانی دانسته اند. مشکل اصلی این است که کوهن به منطق بین پارادایمی باور ندارد و بحث از علل طرح یک نظریه را جایگزین بحث از دلایل می کند.

درون گرایی،برون گرایی،کل گرایی،پارادایم،انقلاب های علمی