مبانی کلامی و اخلاقی همدلی و هم زبانی در قرآن کریم و عهدین

از تعالیم روح بخش دین مبین اسلام و ادیان آسمانی دیگر (مسیحیت و یهودیت) چنین برداشت می شود که هرگز با فردگرایی و بی توجهی به دیگران موافق و همراه نبوده و محیط مساعد اجتماعی را، شرط لازم برای دستیابی به کمال دانسته است. این نشست میسر نمی شود جز در لوای خصیصه مهم همدلی و هم زبانی و آن هم بر مبنای اصول اعتقادی، بنیادین اخلاقی. این تحقیق تحت عنوان ((مبانی کلامی و اخلاقی همدلی و هم زبانی از دیدگاه آموزه های قرآن کریم و عهدین)) و با هدف بررسی مبانی کلامی و اخلاقی آن انجام گرفته است. سوال اصلی تحقیق این است که مبانی نزدیک یا مشترک کلامی و اخلاقی همدلی و هم زبانی در قرآن و عهدین کدامند روش تحقیق در این مقاله کتابخانه ای - تحلیلی می باشد. بررسی منابع اصلی و مرتبط با مسیله تحقیق نشان می دهد که از جمله مهم ترین مبانی کلامی در قرآن کریم عهدین عبارتند از: ایمان گرایی، خدامحوری، وحدت در عقیده و هدف، رهبری واحد، تفاهم اعیانی و زبانی، و از مهم ترین مبانی اخلاقی می توان به: نیت خیر، تقوی، حسن خلق، احساس مسیولیت، نوع دوستی، و سرانجام عدالت محوری و انصاف اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

قران ، عهدین ، همدلی ، هم زبانی ، توحید ، مسیولیت پذیری