تفسیر جدید از صلح و امنیت بینالمللی و تاثیر آن بر مفهوم حاکمیت ملی

برقراری صلح و امنیت بین المللی از کهن ترین آرمانهای بشر بوده است. صلح و امنیت، مفهوم ثابتی نداشته و مفهوم آن ها با گذشت زمان دچار تغییر و تحول شده است. تا قبل از تحولات اخیر در روابط بینالمللی، منبعث از نگاه نظامی که اصطلاحا نظام وستفالیایی نامیده میشود صلح و امنیت به معنای رعایت اصول حق حاکمیت، برابری حقوق، رعایت مصونیت کشورها و نمایندگان آنان، احترام به تمامیت ارضی کشورها، عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات تلقی میشد لکن جهانیشدن سبب تغییر مفهوم صلح و امنیت بی نالمللی منبعث از نظام وستفالیایی شده است. در این دوره ماهیت تهدیدات تغییر یافته و تهدیدات از جنبه نظامی به حوزههای دیگر ازجمله فقر و گرسنگی، تروریسم، قاچاق و جرایم سازما نیافته ، شیوع بیماریهای مسری، مهاجرتهای بیرویه، محیط زیست و نقض حقوق بشر تسری یافته است. بر اساس چنین تفسیری از صلح و امنیت بین المللی بوده است که شورای امنیت که رکن اصلی صلاحیتدار حفظ صلح و امنیت بین المللی است پس از پایان جنگ سر د، جن گهای داخلی، بحران های انسانی از جمله پاکسازی های قومی و تصفیه نژادی، تغییر نظامهای سیاسی، تروریسم و نقض گسترده حقوق بشری را تهدید صلح و امنیت بین المللی تلقی کرده است.

کلیدواژه ها:

صلح و امنیت بین المللی ، شورای امنیت ، حاکمیت ملی و استقلال