ارایه یک مدل مناسب جهت مخلوط سازی بهینه نفت های خام و بررسی اثر پارامترهای مختلف

مخلوط سازی نفت خام عملیاتی بسیار مهم جهت دستیابی به سودی بالاتر در صنعت پالایش نفت و فروش نفت میباشد. از طرفی، مهمترین موضوع در برنامه ریزی تولید در پالایشگاه دستیابی به مخلوطی بهینه از نفت های خام جهت تولید بهینه محصولات مورد نظر و سازگار با شرایط مدیریتی و عملیاتی پالایشگاه میباشد. در این تحقیق مدلی ارایه میشود که در آن ضمن پیش بینی مشخصات و خواص چندین نوع نفت خام از حوزه های نفتی ایران، روشی نیز جهت پیش بینی مشخصات و خواص مخلوط این نفتهای خام با استفاده از منحنی تقطیر TBP و تابع احتمالی توزیع گاما ارایه میکند که در نهایت مخلوطی بهینه از نفت های خام بدست می آید و محدودیت های موجود در پیش بینی خواص نفت خام مورد نظر را پوشش میدهد. در این مدل پیشنهاد شده است که از نقطه جوش متوسط میانگین و همچنین پارامترهای وی حاصل از تابع توزیع گاما در تطبیق با منحنی TBP جهت پیش بینی بازدهی برش های مخلوط نفت خام استفاده شود.آزمایشات متعددی نیز بر روی نمونه نفت های موجود و مخلوط آنها انجام شد و خواص فیزیکی آنها اندازه گیری شد و با نتایج بدست آمده از مدل مقایسه گردید و اعتبار مدل تایید گردید

کلیدواژه ها:

مخلوط سازی ، تابع احتمالی توزیع گاما ، منحنی تقطیر TBP بهینه سازی