بررسی پتانسیل تولید لایه آهکی خلیج در سازند گدوان در میادین هیدروکربوری زاگرس جنوبی

با توجه به آنکه تولید از میادین نفت و گاز از طریق تجمع سیال هیدروکربوری در تله های نفتی یا گنبدهای گازی صورت میگیرد و این مستلزم وجود یک گنبد یا تله هیدروکربنی غیر قابل نفوذ جهت نگه داشت این سیالاتاست. با توجه به دوران زمین شناسی شکل گیری این تله های زمین شناسی هم چنین خواص سنگ اعم از تخلخل و تراوایی می تواند متفاوت باشد. گاهی اوقات تله های نفتی از لحاظ خواص سنگ اینقدر جالب هستند که تولید سیال هیدروکربوری و هم تجمع آن بسیار بالا است و برعکس برای برخی از لایه های زمین شناسی که شاید تولید از آنها گاهی غیر ممکن و غیر اقتصادی است. کشور ایران نیز باتوجه به وجود منابع عظیم نفت و گاز که پراکندگی آنها در جنوب غرب و شمال شرق و غرب گسترش یافته است، باعث شده است که رتبه سوم در تولید نفت و رتبه دوم در تولید گاز را در میان کشورهای تولید کننده نفت و گاز را داشته باشد. در این میان از سال های 1280 تاکنون تولید بیشتر از سازندهای آسماری و بنگستان از حوضه زاگرس در جنوب غرب ایران بوده است. البته این به ساختار زمین شناسی سازند و مهندسی مخزن آن وابسته است.

کلیدواژه ها:

تله نفتی ، تخلخل ، تراوایی ، زمین شناسی ، مهندسی مخزن