محمود سالاری - دانشیار مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه جامع امام حسین(ع)
محمدعلی پناهنده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی هوافضا، دانشگاه جامع امام حسین(ع)

در فرایند طراحی کشتی ها بیشترین توجه به محاسبه نیروهای مقاومت آنها در آب می شود . لیکن برای شناورهای سرشی که حین حرکت کمترین میزان آبخور دینامیکی را دارند و عمده ارتفاع بدنه آنها در معرض جریان هوا قرار می گیرد و خصوصا اگر سرعت های این نوع شناورها بالاتر از حدود 40 نات باشد، سهم نیروها و گشتاورهای آیرودینامیکی وارد بر بدنه قابل صرفنظر نمی باشند. بنابراین طراحی فرم بدنه رو سازه )سوپر استراکچر( ازنظر آیرودینامیکی برای شناورهای تندرو مهم خواهد بود. در این مقاله با استفاده از روش دینامیک سیالات عددی، میدان جریان آیرودینامیک حول یک شناور تندرو برای دامنه سرعت 40 تا 100 نات حل عددی شده است. معادلات حاکم بر جریان سیال به همراه مدل توربولانسی K--SST Transitional حل عددی شده است. نیروی لیفت آیرودینامیکی، درگ، خطوط جریان، نواحی جدایش و گردابه های ایجادشده در اطراف شناور و توزیع فشار از خروجی های این تحلیل بوده و در نهایت توان اتلافی توسط نیروی درگ آیرودینامیکی مشخص شده است

شناور تندرو، تحلیل عددی، آیرودینامیک بدنه