ارتباط HDL کلسترول با پروتیینوری در بیماران مبتلا به دیابت تیپ دو

مقدمه و هدف: با توجه به اینکه بیماران دیابتی در معرض خطر بالایی برای بروز نفروپاتی هستند و ایجاد نفروپاتی در این بیماران بار جسمی، روحی، روانی، اقتصادی و ... بالایی برای این بیماران، خانوداه آن ها و جامعه دارد و باعث مشکل شدن روند درمان و ایجاد عوارض شدیدی در این بیماران می شود لذا تحقیق حاضر جهت بررسی ریسک فاکتورهای بروز پروتیینوری در بیماران دیابتی طراحی شده است.مواد و روشها: این مطالعه از نوع مقطعی است که در سال 1393 در بیمارستان طالقانی شهر کرمانشاه انجام شد. روش جمع آوری داده ها، با انجام آزمایش در بیماران دیابتی با GFR بالای 60، مراجعه کننده به این بیمارستان بود. آزمایش های درخواستی شامل HDL، کلسترول، تری گلیسرید، LDL بودند که در بیماران مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری و نرم افزار SPSS ویرایش 21 تجزیه و تحلیل شدند.یافتهها: سطح کلسترول، (P=0/001 & OR=0/96) HDL و جنسیت (P=0/001 & OR=0/36) قادر بودند به طور معناداری بروز پروتیینوری را پیش بینی نمایند. سن، مدت دیابت، کلسترول Non HDL، TG، LDL و آنمی سهم معناداری در پیش بینی بروز پروتیینوری در این مدل نداشتند .(P> 0/05)بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، جنسیت و سطح کلسترول HDL بر پروتیینوری بیماران دیابتی نوع دو با GFR بالای 60، موثر هستند و شناسایی زودتر و توجه به این فاکتور می تواند در کند کردن پیشرفت نفروپاتی، طراحی مداخلات درمانی و برنامه های کنترل عوارض دیابت کمک کننده باشند.

کلیدواژه ها:

کلسترول HDL ، دیابت نوع دو ، پروتیینوری