فرهاد قاسمی - دانشیار روابط بین الملل دانشگاه تهران
بهرام عین الهی معصوم - کارشناس ارشدروابط بین الملل دانشگاه تهران

امروزه، نظریه کنترل یک روش شناسی غنی و مجموعه ای از ابزارها و اصول، برای تجزیه و تحلیل نظم های منطقه ای و کنشگران و راهبردهای آن فراهم میکند. امروزه، گروههای ضدسیستمی یک مفهوم کلیدی در مدیریت مدرن نظم های منطقه ای و پیوستگی بین سیستم کنترل و کنشگران جدید است. با وجود تغییرات چشم گیر در روابط بین الملل در دهه های اخیر، مطالعه نظم های منطقه ای و کنترل آنها از جایگاه محوری در نظریه های روابط بین الملل برخوردار نیست. گروه های ضدسیستمی، به عنوان یکی از متغیرهای کنترل در نظم های منطقه ای، به ویژه در نظم منطقه ای آسیای غربی، به عنوان یک منطقه دارای اهمیت استراتژیک، برجسته شده است. ازاینرو، موضوع محوری پژوهش حاضر پاسخ به این سوال است که نقش و کارکرد گروههای ضدسیستمی در نظم منطقه ای آسیای غربی چیست در پاسخ باید گفت که گروه های ضدسیستمی به عملکرد سیستمهای کنترل، شامل موازنه قدرت، بازدارندگی و وادارندگی، در شرایط عدم تقارن قدرت و پیچیدگی نظم منطقهای کمک خواهد کرد. ازاینرو هدف پژوهش حاضر این است تا به تبیین مسیله گروه های ضدسیستمی تهاجمی و مقاومتی، به عنوان سازوکاری در جهت موازنه بخشی و ایجاد بازدارندگی و وادارندگی، در منطقه آسیای غربی بپردازد. این مطالعه دربرگیرنده بررسی کارکردهای این کنشگران جدید، در جهت تبیین مدیریت نظم منطقه ای جدید است.

آسیای غربی، بازدارندگی پیچیده، موازنه قدرت هوشمند، گروههای ضدسیستمی، وادارندگی