محمد محسن زاده گلفزانی - دانشجوی دکتری دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
حبیب الله سمیع زاده لاهیجی - دانشیاردانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
سیدحسن حسنی کومله - استادیار، بیوتکنولوژی کشاورزی- گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان

گونه های اکسیژن فعال به طورمعمول بیدرنگ بهوسیله مولکولهای پاداکسنده (آنتی اکسیدان) که در یاخته حضور دارند پاکسازی میشوند. پراکسیدازها یکی از آنزیمهای مهم پاداکسنده هستند که میتوانند با استفاده از پراکسید هیدروژن، بسیاری از بستره (سوبسترا)های آلی و غیر آلی را اکسید کنند. در این تحقیق فعالیت آنزیم پراکسیداز در عصارههای استخراجشده از کلزا در غلظتهای مختلف گایکول بررسی شد. نمونه برداری همزمان از گیاهچه های کلزای در شرایط تیمار تنش و بدون تنش اسمزی، در مرحله 4 تا 6 برگی و در چهار زمان 4 ،8 ،12 و 24 ساعت پس از اعمال تنش اسمزی، انجام شد. نتایج نشان داد که میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در دو ژنوتیپ مقاوم (SLM046 (و حساس (Hyola308 (در ساعتهای مختلف ارزیابیشده در شرایط بدون تنش متفاوت بوده و در ژنوتیپ SLM046 بیشترین فعالیت در 12 ساعت پس از اعمال تنش مشاهده شد. مقایسه دو ژنوتیپ Hyola308 و SLM046 در شرایط تنش نشان داد که فعالیت آنزیم پراکسیداز در ساعتهای 4 ،8 و 12 پس از اعمال تنش بهترتیب در SLM046 بیشتر از Hyola308 است. در 24 ساعت پس از نمونهبرداری بیشترین میزان فعالیت مربوط به Hyola308 شاهد در غلظت 60 میلیمولار و کمترین میزان فعالیت مربوط به ژنوتیپ SLM046 تنش دیده بود. نتایج نشان داد، بالا بودن فعالیت آنزیم پراکسیداز در شرایط تنش، در ژنوتیپ SLM046 در مقایسه با Hyola308 ،سبب میشود تجمع H2O2 در SLM046 کمتر از Hyola308 باشد.

آبکشت، آنزیمهای پاداکسنده، پلی اتیلن گلایکول، کینتیک، گایکول