سوء استفاده از حق در حقوق خانواده از منظر فقه امامیه وحقوق ایران
- سال انتشار: 1386
- محل انتشار: دوفصلنامه فقه و حقوق خانواده، دوره: 12، شماره: 47
- کد COI اختصاصی: JR_FLAW-12-47_003
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 890
نویسندگان
استادیارمدرسه عالی شهیدمطهری
چکیده
خانواده مهمترین نهاد اجتماعی است که مناسبات حاکم بر آن، مبتنی بر اخلاق، ایمان و حقوق و تکالیف بین اعضای خانواده است. بهرغم وجود محبت و عاطفه میان زوجین و نیز والدین و فرزندان، گاه عضوی از خانواده به جهت امتیاز و موقعیتی که حقوق حاکم بر جامعه به او بخشیده است، از موقعیت خود به ضرر دیگر اعضا بهره میجوید؛ یعنی از حق خویش سوءاستفاده میکند.بدون تردید حقوق همان گونه که حق را به جهت مصالح مهم در مناسبات خانوادگی به رسمیت می شناسد، راهی نیز برای جلوگیری از سوءاستفاده از حق ارایه میدهد. مقاله حاضر نظریه منع سوءاستفاده از حق را در حقوق، عاملی می داند که برای کنترل کیفیت اعمال حق، پیشبینی شده است. نویسنده معتقد است که در فقه امامیه، قاعده لاضرر و لاضرار فی الاسلام از چنان گسترهای برخوردار است که نظریه منع سوءاستفاده از حق را نیز شامل میشود. وی همچنین عقیده دارد با استقراء در آموزههای حقوقی فقه امامیه در مییابیم که این مکتب فقهی، نظریه منع سوءاستفاده از حق را به روشنی و وضوح مورد شناسایی قرار داده است. حقوقی چون ریاست شوهر بر خانواده، حق ولایت، حق طلاق، حق رجوع، حق اذن در ازدواج باکره از جمله حقوقی هستند که مورد سوءاستفاده قرار میگیرند؛ در حالی که قانون اساسی و قانون مدنی منع سوءاستفاده از حق را به صراحت مورد شناسایی قرار دادهاند. از جمله ضمانت های اجرایی در کنترل اعمال حق نیز می توان به مسوولیت مدنی، ابطال عمل حقوقی، ناشی از سوءاستفاده از حق محدودیت صلاحیت اعمال حق و تعزیر اشاره کرد.کلیدواژه ها
حق، سوءاستفاده، ریاست شوهر، طلاق، رجوع، ولایت، استقراء، لاضررمقالات مرتبط جدید
- تفاوت رویکرد اسلام و نظریه پردازان پست مدرن به مفهوم حقیقت دینی
- نظام انسان شناسی در اندیشه آیت الله مصباح یزدی (ره)
- تحلیل تطبیقی تصرف عدوانی و خلع ید در چارچوب آیین دادرسی ایران
- پژوهشی تدبری در کاربرد اسم جلاله«الله » در قرآن کریم با رویکردی درونقرآنی
- زیست مادرانگی در کشاکش نقشهای چندگانه: بازخوانی نقش مادر شاغل در پرتو آموزههای رضوی و روانشناسی معاصر
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.