تاثیر تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی بر بهبود تبحر حرکتی و خود توصیفی جسمانی دانش آموزان دختر مقطع اول ابتدایی

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات یکپارچگی حسی- حرکتی بر بهبود تبحر حرکتی و خود توصیفی جسمانی دختران مقطع اول ابتدایی می باشد. جامعه آماری این پژوهش از کلیه دانش آموزان دختر سالم و غیر ورزشکار، پایه اول ابتدایی شهر اهواز که در سال 95- 96 مشغول تحصیل می باشند تشکیل شده، با توجه به حجم وسیع جامعه مورد پژوهش برای انتخاب نمونه از روش نمونه های در دسترس استفاده شد. در نهایت 40 نفر که متناسب با اهداف تحقیق بودند بر اساس نمره پیش آزمون تبحرحرکتی (آزمون برونینکز-ازروتسکی) و خود توصیفی جسمانی آزمون مارش(1991) ، وزن، سابقه قبلی فعالیت بدنی انتخاب، و در دو گروه تجربی و کنترل جای داده شدند. گروه تجربی تمرینات یکپارچگی حسی- حرکتی را در8 هفته، که هر هفته شامل2جلسه می باشد و در مجموع 16 جلسه را اجرا کردند. گروه کنترل در این مدت فعالیت های معمول مدرسه را انجام دادند. سپس پس آزمون به عمل آمد و نتایج ثبت گردید. نتایج حاصل از آزمون t نشان داد که تمرینات یکپارچگی حسی –حرکتی تاثیر معناداری بر تبحر حرکتی و خود توصیفی جسمانی دانش آموزان دختر دارد(05/0 > p ). بنابراین می توان نتیجه گرفت که تمرینات یکپارچگی حسی حرکتی منجر به بهبود تبحرحرکتی و خود توصیفی جسمانی دانش آموزان دختر می شود.

کلیدواژه ها:

تمرینات یکپارچگی حسی-حرکتی ، تبحر حرکتی ، خود توصیفی جسمانی