شهاب عباس زاده - دانشیار گروه معماری دانشکده معماری وشهرسازی دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
عادله روحانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

با افزایش جمعیت و رشد فزاینده شهرنشینی و همچنین پیشرفت تکنولوژی، الگوی تولید بلندمرتبه را میتوان از مهمترین تحولات فرآیند اسکان بشر در شهرها به شمار آورد. امروزه مجتمع های مسکونی، اولین و مهمترین مرکز اجتماع فرد پس از خانه و خانواده محسوب میشود چرا که این مجتمع ها جایگزین محلات قدیمی شهری گشته است. یکی از پیامدهای تغییر شکل سکونتگاه ها کاهش روابط اجتماعی افراد میباشد. از آنجا که روابط اجتماعی یکی از موارد ضروری در سلسله مراتب نیازهای مازلو میباشد، بیتوجهی به آن و درنظرنگرفتن پیامدهای روانشناسی آن در مجتمع های بلندمرتبه مسکونی، می- تواند زندگی فردی و اجتماعی ساکنین را با مشکلاتی مواجه سازد. عوامل فضایی-کالبدی بسیاری بر کیفیت مجتمع های بلندمرتبه مسکونی و به تبع آن تعاملات میان ساکنین مجتمع اثرگذارند. با مطالعه پژوهش های پیشین و تحلیل های نگارندگان این عوامل لیست گردیده و در سه دسته بندی عوامل کالبدی، عوامل معنایی و عوامل عملکردی به آن پرداخته شده است. شناسایی عوامل فضایی-کالبدی موثر بر تعاملات اجتماعی درساختمان های بلند مرتبه مسکونی از اهداف این پژوهش بوده که به صورت دیاگرام نهایی درآمده است.

عوامل فضایی-کالبدی، تعاملات اجتماعی، ساختمان های بلند مرتبه مسکونی