تحلیل نسخه خطی داستان سرو و گل از شاعر ناشناخته قرن سیزدهم فلکنازنامه ای دیگر

منظومه های غنایی عاشقانه در دایره ادبیات فارسی وسعت شگرفی دارد چرا که با عواطف و احساسات درونی افراد مرتبط است. قرن ششم را باید نقطه ی عطفی در ادبیات غنایی فارسی دانست. در این قرن با ظهور نظامی و خلق شاهکارهای ادبی او، ادبیات غنایی فارسی به اوج کمال خود رسید اگر چه نظامی آغازگر این راه نبود، ولی مسیری را هموار کرد که پس از وی پیروان بسیاری یافت. و داستان های بسیاری به تقلید ازآثار او سروده شده است. داستان فلک نازنامه یا سرو و گل از جمله آثاری است که به تقلید خسرو و شیرین نظامی سروده شده است. داستان مزبور اگر چه در عنوان و سیر داستان با آثار نظامی متفاوت است، اما این اثر از جنبه ی ساختاری و داستان پردازی تحت تاثیر نظامی قرار دارد. داستان سرو و گل توسط چندین شاعر به نظم درآمده است که در ساختار ومحتوای کلی یکسان است و آن چه این آثار را از یکدیگر متمایز میسازد تفاوت در جزییات است. نگارنده برآن شده تا در این پژوهش به تحلیل نسخه ی خطی داستان سرو وگل از شاعری ناشناخته بپردازد و غبار کهنگی ازچهره ی این اثر نفیس ناشناخته در قلمرو زبان و ادبیات فارسی بزداید.

کلیدواژه ها:

فلکنازنامه ، سرو وگل ، نسخه ی خطی ، منظومه ی عاشقانه ، قرن سیزدهم