بررسی سینتیک و مدل انحلال مولیبدنیت در محیط اسید سولفوریک

در این پژوهش سینتیک و انحلال کنسانتره مولیبدنیت در محیط اسید سولفوریک در حضور هیدروژن پراکسید مورد بررسی قرار گرفت. غلظت عامل اکسیدان موثرترین پارامتر در میزان انحلال مولیبدنیت می باشد، از این رو تاثیر غلظت و در ادامه تاثیر پارامترهای دما و زمان لیچینگ با استفاده از فرایند طراحی آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. میزان انحلال مولیبدن در مراحل خالص سازی به کمک دستگاه طیف سنجی پلاسمای جفت شده القایی ( ICP ) بدست آمد که نتایج حاصل توسط نرم افزار Design-Expert مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به مدل پیشنهادی و براساس نتایح آنالیز واریانس و نمودارهای فرایند طراحی آزمایش مشاهده گردید در دما و زمان های بالا لیچینگ میزان انحلال کاهش می یابد، زیرا افزایش دما و زمان لیچینگ روند تجزیه و کاهش غلظت H2O2 را تسریع می کند، از این رو در دمای بالا و زمان لیچینگ طولانی میزان انحلال مولیبدنیت حداقل می باشد. با توجه به اینکه فرایند لیچینگ مولیبدنیت منجر به تشکیل خاکستر نمی شود، مدل واکنش شیمیایی در بررسی سینتیک مورد استفاده قرار گرفت. میزان انحلال مولیبدنیت با افزایش غلظت عامل اکسیدان افزایش می یابد. ثابت سرعت واکنش با افزایش دما تا ℃ 60 افزایش یافت و انرژی اکتیواسیون 74Kj/mol می باشد.

کلیدواژه ها:

انحلال مولیبدنیت ، اسید سولفوریک ، سینتیک ، طراحی آزمایش ،