سیدسعید هاشمی
پروانه پرچکانی

منظر گردشگری گونه ای از منظر است که از ادراک صرف کالبدی فاصله گرفته و به برقراری ارتباط عاطفی بین فضا و گردشگر می پردازد. در این میان عناصر فضایی در منظر گردشگری به مکان مفهوم و معنا می بخشند و رابطه ای متقابل بین گردشگر و فضا برقرار می کنند که حس معنویت نیز به عنوان تجربه ارتباط معنادار انسان با خویش در ارتباط با عناصر فضایی منظر شکل می گیرد. منظرگردشگری با نمادها، عناصر و نشانه های تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی، معماری و... دارای هویت می شود و تصویر ذهنی خاص خود را در ذهن گردشگر خلق می کند که القاکننده حس های گوناگون به دیدارکنندگان است. به نظر می رسد؛ طراحی، بازآفرینی و چینش نشانه ها و نمادها منطبق با عناصر فضایی در منظر گردشگری می تواند هویت جدیدی به منظر داده و موجب ارتقای حس معنویت در بازدیدکننده و برقراری رابطه معنوی ناملموس فرد با خویش و محیط پیرامون گردد. ویژگی اصلی عناصر منظر گردشگری، ایجاد حس هویت در فضا است به گونه ای که منجر به ایجاد حس و تعلق خاطر دیدارکننده نسبت به منظر باشد. این مقاله با استناد به مطالعات کتابخانه ای و روش تحلیل محتوا به شیوه استنباطی، به شناسایی و تحلیل عناصر هویت ساز منظر گردشگری شهری که منجر به ارتقای حس معنویت در گردشگران و ایجاد هویت معنوی در مکان گردشگری می شوند، پرداخته است

معنویت، منظر، هویت، منظرگردشگری شهری، عناصر، نشانه