بررسی حرکات دامنه ای در شرق گیلان به روش آنبالگان (مطالعه موردی : پیلدره از توابع شهرستان املش)

زمین لغزش پدیده ای است که در بعضی از کشورها حتی بیشتر از زلزله خسارات جانی و مالی داشته است بطوریکه دهه 1990 تا 2000 میلادی توسط سازمان یونسکو بعنوان دهه مقابله با بلایای طبیعی مطرح شده و در آن زمین لغزش بعنوان یکی از اشکال بلایای طبیعی مطرح است. ایران به دلیل شرایط خاص زمین شناسی، توپوگرافی و آب و هوایی از جمله مناطق مهم لغزه خیز به شمار می آید و سالانه خسارتهای قابل توجهی بر اثر وقوع زمین لغزش گزارش می شود. اثرات مخرب و جدی این پدیده ی مهم زمین شناسی، در مناطق فعال تکتونیکی، لرزه خیز، سیل خیز و دارای سازندهای رسوبی و تبخیری حساس به فرسایش به وضوح قابل مشاهده است. عوامل متعددی در تحریک و فعالیت حرکات دامنه ای تاثیر می گذارند که به عنوان مثال می توان از عواملی مانند تغییر شرایط زمین شناسی، جنس سنگ، خصوصیات مورفولوژی، کاربری زمین، گسترش مناطقمسکونی، احداث راه ها و غیره نام برد. تخریب سازه های مهندسی، پوشش گیاهی و زمین های کشاورزی، تسریع فرسایش و انتقال گسترده ی رسوبات به پشت سدها از جمله خسارات و خطرات مستقیم این پدیده ی طبیعی است. با این وجود دستگاه های اجرایی می توانند با شناخت مناطق حساس به زمین لغزش، جهت توسعه ی سازه ها در حد امکان از آن مناطق اجتناب کرده و یا در صورت اجبار تمهیدات و نکات فنی لازم را با دقت بیشتری مدنظر قرار دهند. شناخت زمین لغزش این امکان را به ما خواهد داد که عوامل پدیدآورنده آنرا شناخته و از تکرار آن چه بدست طبیعت و یا انسان جلوگیری کرده و یا حداقل شدت آن را بکاهیم. استان گیلان با دارا بودن شرایط اقلیمی و محیطی متفاوت همواره بالاخص در طول ده سال گذشته دچار خسارات فراوان از آسیب های طبیعی گردیده و هم چنین در منطقه املش بعلت برنامه ریزی های توسعه و عمران محیطی جاده سازی، تغییر کاربری و از بین بردن جنگل و پوشش گیاهی حرکات دامنه ای بشدت فعال شده و چنانکه یک هدف مدون و پیگیر را بدنبال نداشته باشد با خسارات شدیدی مواجه خواهد شد.