نازنین شیبانی تذرجی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مالی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم
بیژن عابدینی - استادیار گروه مدیریت مالی و حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم

دستیابی به رشد بلندمدت اقتصادی نیازمند تخصیص بهینه یمنابع در سطح ملی است که بدون کمک بازارهای مالی به ویژه بازار کارا به سهولت امکان پذیر نیست. کارکرد مناسب بازار سرمایه می تواند کارایی، سرمایه گذاری و فرصت های رشد را افزایش دهد. یکی از راه هایی که می توان با استفاده از آن به بهره گیری مناسب از فرصت های سرمایه گذاری و تخصیص بهتر منابع کمک کرد، ارزیابی درماندگی مالی است. از طریق ارزیابی درماندگی مالی، وضعیت مالی شرکت ها روشن شده و درماندگی آن ها مورد بررسی قرار می گیرد تا سهامداران و مدیران برای جلوگیری از درماندگی مالی و یا تغییر در ساختار شرکت چاره اندیشی کرده و چه بسا با اتخاذ تدابیری درست و به موقع، از حرکت به سمت ورشکستگی آن ها جلوگیری به عمل آورند. بنابراین ارزیابی درماندگی مالی شرکت ها همواره یکی از موضوعات مورد توجه سرمایه گذاران، اعتبار دهندگان و دولت ها بوده است. تشخیص به موقع شرکت هایی که در شرف دچار شدن به درماندگی مالی هستند بسیار مطلوب است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد ریسک درماندگی مالی تاثیر منفی و معناداری بر پاداش مدیریت دارد. چنین به نظر می رسد که سیاست اعطای پاداش می تواند نقش موثری در کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و نیز کاهش تضاد منافع بین مدیر و مالک ایفا نماید. افزایش میزان پاداش مدیران باعث افزایش موفقیت شرکت می گردد و وقوع ورشکستگی را کاهش می دهد.

فرصت رشد، درماندگی مالی، پاداش مدیریت، شرکت های اوراق بهادار