راضیه صانعی طبس - دانشجوی علوم کامپیوتر، گرایش سیستم های هوشمند، دانشکده ریاضی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

روش ازدحام الگوریتم های ژنتیک، با جفت کردن فرزند با فرد مشابهی در جامعه فعلی، تنوع جمعیت را حفظ کرده (فاز جفت شدن) و برای زنده ماندن یکی از این دو تصمیم می گیرد (فاز جایگزینی). معمولا در مرحله جایگزینی ازدحام به صورت قطعی یا احتمالی انجام می شود، که دارای محدودیت هایی ازجمله اعمال فشار انتخابی می باشد. روش ازدحام تعمیم یافته عامل تغییر مقیاس را در فاز جایگزینی معرفی می کند بنابراین به صورت کلی بر محدودیت های هر دو ازدحام قطعی و احتمالی غلبه می کند. مشکل کلیدی این است که در حین فرایند جستجو عامل تغییر مقیاس چگونه مقدار دهی شود تا به راه حل نزدیک به بهینه دست یافت. در این مقاله به بررسی توسعه و ارزیابی تطبیقی، عامل تغییر مقیاس در حین جست وجو می پردازیم که این روش ازدحام تعمیم یافته تنوع- تطبیقی نام دارد.آزمایش ها بر روی توابع بهینه سازی واقعی و مسیله فروشنده دوره گرد نشان می دهد که روش تنوع- تطبیقی تکنیکی بسیار قوی است.

الگوریتم ژنتیک، همگرایی زودرس، ازدحام تعمیم یافته، عامل تغییر مقیاس، انتروپی شانون، انتروپی تی سالیس