برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت چند قلوزایی در گوسفند نژاد مغانی با استفاده از مدل های تک صفته و چند صفته با دو روش آماری REML و بیزین

در این مطالعه پارامترهای ژنتیکی صفت چند فلوزایی در نژاد مغانی ایران برآورد شد. داده ها شامل 9699 رکورد بود که از سال 1374 الی 1390 از مرکز اصلاح نژاد گوسفند مغانی در استان اردبیل جمع آوری شد. صفات مورد بررسی چند فلوزایی در اولین، دومین، سومین و چهارمین زایش بود. در این مطالعه از مدل های تک صفته و چند صفتی با دو روش REML و بیزین استفاده شد. میانگین تعداد زایش در هر میش در زمان تولد در شکم زایش اول، دوم، سوم و چهارم به ترتیب 09/1، 12/1، 18/1 و 23/1 بود. وراثت پذیری صفت چند فلوزایی در مدل تک صفتی با روش 047/0، REML 109/0، 007/0 و 085/0 و با روش بیزین 59/0، 109/0، 027/0 و 106/0 به ترتیب برای زایش اول، دوم، سوم و چهارم برآورد گردید. برای مدل چند صفتی وراثت پذیری چند قلوزایی در اولین، دومین، سومین و چهارمین زایش به ترتیب برای روش 023/0، 109/0، 067/0 REML و 137/0 و برای روش بیزین 67/0، 092/0، 077/0 و 237/0 بود. افزایش در وراثت پذیری از مدل تک صفتی به مدل چند صفتی و از روش REML به روش بیزین مطلوب بود. همبستگی های ژنتیکی بین چند فلوزایی در زایش های متفاوت، از عدد یک فاصله داشت. بر اساس این نتایج پیشنهاد می گردد از یک مدل چند صفتی و روش بیزین استفاده شود. بازده ژنتیکی مورد انتظار در چند قلوزایی زمانی که بره در هر زایش به عنوان صفت متفاوت تعریف شود، افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

گوسفند مغانی ، REML ، بیزین ، مدل تک صفتی ، مدل چند صفتی