زهره کریمی - گروه زیست شناسی دانشکده علوم، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران

پوشش گیاهی در کاهش تلفات خاک و روانا ، افزایش نفوذپذیری خاک، افزایش مواد آلی خاک و حفاظت خاک بسیار موثر میباشد. لذا در این تحقیق چند گونه تک لپه و دولپه مرتعی در کرتهای آزمایشی کشت گردیده و تحت باران مصنوعی و سیلاب قرار گرفتند تا مشخص گردد کدام اندام از گیاهان در کاهش رواناب و حفاظت خاک موثرتر میباشند. نتایج نشان داد Cynodon dactylon با ایجاد ساقههای متعدد و رونده و گونه های Poa bulbosa و Hordeum bulbosum با ایجاد ساقه و برگهای متعدد به خوبی در کاهش فاکتورهای جریان-فرسایش و هدایت آب به داخل خاک موثر بودند. ریشههای گیاهان دولپهای Poterium sanguisorba و Medicago sativa هم موجب تراکم خاک اطرافشان بودند. بطور کلی، این تحقیق نشان داد که ارتفاع گیاه و طول ریشه و همچنین سطح تاج پوشش و سطح ریشه تاثیر چندانی در کاهش فاکتورهای جریان-فرسایش نداشتند، اما تعداد ساقه مهمترین فاکتور در کاهش رواناب بود. در واقع تعدد ساقه و کوتاهتر بودن آن با پارامترهایی چون عمق آبشویی، طول شسته شدگی خاک، طول حرکت سیلاب، طول خوابیده شدن گیاه در اثر سیل و سرعت پیشروی آب نقش موثر داشته و با آن رابطه معکوس دارد.

گیاهان تک لپه و دولپه، کاهش رواناب، فرسایش خاک، جریان آب