اهمیت گونه های مختلف جنس بارانک (Sorbus) در جنگل ارسباران

مساحت جنگل های ایران حدود 12 میلیون هکتار است که حدود 160 هزار هکتار از این مساحت مربوط به جنگل های ارسباران است و اکثر این جنگل ها نیز شاخه زاد هستند. از نظر ترکیب گیاهی این جنگل ها بیشتر به جنگل های شمال البرز شباهت دارند ولی درجه تخریب این جنگل ها بیشتر از جنگل های شمال البرز می‌باشد. با وجود این ترکیب درختی و درختچه‌ای این جنگل ها تفاوت هایی با جنگل های شمال البرز دارند و از نظر فیتوژئوگرافیک می‌توان این منطقه را برای خود منطقه‌ فلورستیک مستقل دانست. گونه‌های ذغال‌اخته، شفت، فندق، پر، سماق، هفت‌کول جزو گونه‌های شاخص جنگل های ارسباران محسوب می‌شوند. در میان این گونه های بارانک Sorbus torminalis، دیو آلبالو یا بارانک خاکستری Sorbus graeca، تیس یا بارانک برگ شانه ای Sorbus aucuparia، بارانک ایرانی Sorbus persica در جنگل های ارسباران پراکنش دارند و Sorbus umbellate و بارانک لرستانی Sorbus luristanica نیز در برخی از منابع از این منطقه گزارش شده اند که در این صورت ممکن است حضور بسیار نادری داشته باشند. این پژوهش به معرفی 6 گونه فوق در ارسباران می پردازد. حمایت و حفاظت از این 6 گونه با ارزش در ترکیب گونه های درختی باید در دستور کار مدیریتی جنگل ارسباران قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

اکوسیستم جنگل ، بارانک ، مازندران ، دیوآلبالو ، قارچ