مروری بر معیارهای مورد استفاده در پژوهش های مرتبط با کیفیت حسابرسی، نحوه سنجش، مزایا و محدودیت در کاربردآنها

تغییر رویکرد حسابرسی از فعالیت سیستمی به فعالیتی مبتنی بر ریسک، موجب شد که از این پس کیفیت روش های انجام کار بیشتر مورد توجه قرارگیرد. زیرا هر چه روش های کار، کیفیت نازلتری داشته باشند، ریسک حرفه ای افزایش خواهد یافت. یکی از مشکلات مرتبط با سنجش و اندازه گیری کیفیت حسابرسی وجود تعریف های مختلف و گاه متناقض در خصوص مفهوم کیفیت حسابرسی است. که موجب ایجاد دشواری هایی در عملیاتی کردن مفهوم کیفیت حسابرسی گردیده و تا کنون معیار واحدی که مورد توافق پژوهشگران مختلف باشد، ارایه نشده است. بنابراین در پژوهش حاضر نخست ضمن ارایه تعاریف متنوع و گوناگون چارچوب های کیفیت حسابرسی از دید صاحبنظران حرفه و سازمانهای سیاستگذار حرفه ای به بررسی معیارهای مورد استفاده در پژوهش های مرتبط با کیفیت حسابرسی پرداخته و سپس در ادامه نحوه سنجش این معیارها و مزایا و معایب استفاده از آنها, و تاثیر قانونگذاری درحرفه حسابرسی مورد بحث و بررسی بیشتر قرار می گیرد. بر اساس نتایج حاصل از بررسی ها در پژوهش حاضر و با توجه به مطالب بیان شده در مورد معیارهای مختلف اندازه گیری کیفیت حسابرسی، به نظر می رسد با وجود اینکه استفاده از معیارهای متعدد با توجه به اهداف پژوهش های انجام یافته می تواند برای گسترش ادبیات رشته حسابداری مفید باشد و لیکن نتیجه مطلوب زمانی حاصل می گردد که از ترکیبی ازمعیارهای مطرح شده, در پژوهش های تجربی استفاده گردد. و همچنین بایستی به شرایط گزارشگری در بازار سهام ایران در انتخاب معیار مناسب برای سنجش کیفیت حسابرسی توجه نموده و صرفا به دلیل استفاده از یک شاخص در پژوهش های خارجی و استفاده از آن شاخص بدون در نظر گرفتن شرایط محیطی ایران و موارد فوق الذکرخودداری گردد. همچنین به عنوان یکی از روش های مناسب پیشنهاد می گردد از سیستم معادلات همزمان در تخمین های معادلات رگرسیونی برای افزایش کیفیت پژوهش ها استفاده و همچنین برای جلوگیری از خطای تصریح مدل و خطای اندازه گیری داده ها در مطالعات مرتبط با کیفیت گزارشگری بایستی کیفیت حسابرسی را نیز به عنوان یک متغیر اثرگذار به این مدل ها اضافه نمود. مقرراتی که در خصوص حسابرسی وضع می شود به عنوان مکانیزمی جهت افزایش کیفیت حسابرسی بوسیله ایجاد تغییر در انگیزه و صلاحیت حسابرسان و صاحبکاران عمل می کنند. بنابراین تصویب قوانینی اجرایی همچون قانون ساربینز آکسلی با توجه به شرایط محیطی ایران تاثیر فراوانی در بهبود کیفیت حسابرسی خواهد داشت

کلیدواژه ها:

کیفیت حسابرسی ، اندازه گیری و کاربرد معیارها