مطالعه حقوق شهروندی در قانون اساسی ایران

در کشور ایران به دنبال انقلاب مشروطه در یکصد سال پیش، در متن قانون اساسی مشروطه بخش قابل توجهی از حقوق و امتیازات شهروندان مشخص و احصاء گردید. با وقوع انقلاب اسلامی پس از هفت دهه از انقلاب مشروطیت، حقوق و امتیازات اتباع به شکل مبسوط تری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تبیین گردید. حقوق شهروندی در قانون اساسی شامل موارد مختلفی ازجمله: اصل تساوی حقوق، انواع آزادیهای فردی واجتماعی، حقوق تابعیت و اقامت و غیره میشود. بر این اساس پژوهش حاضر با عنوان مطالعه حقوق شهروندی در قانون اساسی ایران به بررسی حقوق شهروندی در قانون اساسی ایران میپردازد. روش انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی میباشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که: تحولات سیاسی – اجتماعی جوامع بشری و تحول نظامهای سیاسی خودکامه به حکومتهای مشروطه و قانونی تدوین قوانین اساسی و قرار گرفتن حقوق و امتیازات شهروندان در قوانین اساسی کشورها سرآغاز تحولی نو در ضرورت پایبندی حکومتها به رعایت حقوق شهروندان و اتباع در جوامع بشری محسوب میشود. انقلاب اسلامی ایران با صبغه ارزشی تلاش نمود با تدوین نمودن نهادهایحکومتی و تدوین قانون اساسی با الهام از آموزههای دینی، روابط متقابل میان دولت شهروندان و حدود اختیارت قوای حکومتی را مشخص سازد.

کلیدواژه ها:

حقوق شهروندی ، قانون اساسی ، حقوق اساسی ، حقوق مدنی