رابطه سلامت معنوی و تمایزیا فتگی با کیفیت زندگی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سلامت معنوی و تمایزیافتگی با کیفیت زندگی در دانشجویان انجام شد. این مطالعه، توصیفی -مقطعی از نوع همبستگی است. جامعه آماری در پژوهش حاضر را دانشجویان دانشگاه پیام نور قزوین در سال تحصیلی 96 - 1395 تشکیل می دهند. نمونهای به حجم 80 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور قزوین در سال تحصیلی 96 - 1395 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمعآوری دادهها از مقیاس سلامت معنوی پولوتزین و الیسون، پرسشنامه تمایز یافتگی خود اسکورن و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد، که هر سه دارای روایی و پایایی قابل قبول میباشد. به منظور محاسبه دادهها از نرمافزار SPSS استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که کیفیت زندگی بهطور معنادار با سلامت معنوی و تمایزیافتگی ارتباط مثبت و دارد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد در فقط در یک گام سلامت معنوی همبستگی بالا و معناداری با کیفیت زندگی دارد و قادر است 13 / 0 از واریانس کیفیت زندگی را در دانشجویان پیشبینی کند. این اساس میتوان اینگونه نتیجه گرفت که هرچند یک فرد می تواند آسیبهای در زمینه تمایزیافتگی داشته باشد اما اگر از سلامت معنوی برخوردار باشد میتواند کیفیت زندگی ادراک شده بالایی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

سلامت معنوی ، تمایزیافتگی ، کیفیت زندگی ، دانشجویان