بکارگیری رویکرد گسترش کارکرد کیفی در ارزشیابی عملکرد کارکنان بر مبنای مدیریت کیفیت جامع (مورد مطالعاتی: شرکت پتروشیمی پارس)

در عصر حاضر کارکنان مهمترین منابع مزیت رقابتی سازمان ها هستند بنابراین یکی از دغدغه های اصلی مدیران یافتن مناسب ترین استراتژی برای ارزیابی عملکرد کارکنان در عین توجه همزمان به استراتژی منابع انسانی و دیگر استراتژی-های شرکت است. هدف اصلی پژوهش، شناسایی انتظارات و الزامات فنی مدیریت کیفیت جامع (TQM) از مدیریت منابع انسانی (HRM) و همچنین روابط بین انتظارات و الزامات فنی و در نهایت درجه اهمیت آن ها است. از این رو در این پژوهش از ابتدا به منظور شناسایی انتظارات و الزامات فنی به بررسی ادبیات پژوهش و سپس مصاحبه با خبرگان پرداخته شد. در گام دوم از روش های AHP فازی برای رتبه بندی انتظارات و از روش دلفی-فازی جهت غربالگری مرتبط ترین الزامات فنی به حوزه منابع انسانی استفاده گردید. در نهایت با روش گسترش کارکرد کیفیت (QFD) اقدام به به تبدیل صدای مشتری (VOC) به ویژگی های خدمت و به عبارت دیگر از ابزار خانه کیفیت (HOQ) به تعیین ارتباطات بین انتظارات و الزامات فنی و رتبه بندی نهایی پرداخته شد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه کارشناسان و متخصصان منابع انسانی شرکت پتروشیمی پارس که با نمونه گیری هدفمند 11 نفر از خبرگان انتخاب گردید. در نهایت نتایج روش QFD نشان می دهند که به ترتیب سه شاخص بهبود عملکرد کارکنان ، مشارکت کارکنان ، توانمندسازی کارکنان با بیشترین درصد نسبی را در بین انتظارات دارد و آموزش مهارت مدیریت بهبود کیفیت ، تجهیزات ضروری شغل و جو سازمانی مناسب میان کارکنان به ترتیب مهمترین الزامات شناسایی شده است. براساس نتایج تحقیق، توجه بیشتر به توانمندسازی و آموزش کارکنان، مشارکت بیشتر آنان در سازمان و نیز کمک به آن ها برای بهبود عملکردشان توصیه می-گردد.

کلیدواژه ها:

گسترش کارکرد کیفی ، مدیریت کیفیت فراگیر ، ارزیابی عملکرد ، خانهء کیفیت ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی