جایابی بهینه واحد های زیر مجموعه نیروگاهی به منظور بهبود هماهنگی واحد های کارا و ناکارا واستفاده از محدود ساز جریان خطا در مدار شبکه ها با استفاده از الگوریتم جهش قورباغه SFLA و مقایسه آن با الگوریتم های دیگر

هدف از این پژوهش جایابی بهینه واحد های زیر مجموعه نیروگاهی به منظور بهبود هماهنگی واحد های کارا وناکارای نیروگاهی در مدار شبکه ها با استفاده از الگوریتم جهش قورباغه SFLA بوده است. ازروش تحقیقی در این پژوهش توصیفی تحلیلی استفاده شد. بررسی نتایج نشان داد که، در بررسی شش نمونه نیروگاه مورد بررسی، و در نمونه اول با تعداد 5 واحد نیروگاهی و در ده سناریو پرداختیم. بررسی نتایج نشان داد که در نمونه اول، در واحد نیروگاهی اول، میزان میانگین هماهنگی واحد های زیرمجموعه نیروگاهی با استفاده از الگوریتم SFLA بالاتر از سایر واحد نیروگاهی ها بوده و تا محدوده E+082 قرار داشته است. در نیروگاه دوم، میزان میانگین هماهنگی واحد های زیرمجموعه تا محدوده E+083 قرار داشته است. در نیروگاه سوم، میزان میانگین هماهنگی واحد های زیرمجموعه تا محدوده E+085 قرار داشته است. و سناریو دوم موفق تر عمل کرده است. در نیروگاه چهارم، میانگین هماهنگی واحد ها تا محدوده E+087 قرار داشته است و سناریو دوم موفق تر عمل کرده است. در نیروگاه پنجم، میانگین هماهنگی واحد ها تا محدوده E+089 قرار داشته و سناریو دوم موفق تر عمل کرده است. در نیروگاه ششم، میزان میانگین هماهنگی واحد ها تا محدوده E+091 قرار داشته و سناریو دوم موفق تر عمل کرده است. در نتایج نهایی می توان گفت که استفاده از الگوریتم جهش قورباغه توانسته در استقرار بهینه واحد های نیروگاهی و شناسایی واحد های کارا و ناکارا در هر نیروگاه که در نهایت متصل به واحد نیروگاهی به مدار شبکه وصل می شوند، بسیار ارزشمند و حایز اهمیت بوده است.

کلیدواژه ها:

نیروگاه ، بهینه واحد های زیر مجموعه نیروگاهی ، واحد های کارا و ناکارا ، الگوریتم جهش قورباغه