ارزیابی ظرفیت های فرهنگی و تاریخی در توسعه گردشگری با استفاده از مدل SWOT (مطالعه موردی: تخت سلیمان)

صنعت گردشگری یکی از بزرگترین و پربازده ترین فعالیت ھای اقتصادی در دنیا است که بالاترین میزان ارزش افزوده را ایجاد می کند و بطور مستقیم و غیر مستقیم، سایر فعالیت ھای اقتصادی و فرھنگی را تحت تاثیر قرار می دھد. گردشگری فرھنگی بخش مھمی از تقاضای جھانی گردشگری را تشکیل می دھد طبق آمار سازمان جھانی گردشگری 37 درصد گردشگری بین المللی باانگیزه فرھنگی انجام می شود و این تقاضا سالانه در حال افزایش است. در سالھای پایانی قرن بیستم نیز سازمان فرھنگی و آموزش ملل متحد (یونسکو) بر اساس تحقیق ھای متعدد انجام شده در زمینه گردشگری در سمینار پاریس به سال 1996 اعلام کرد که مسیله اساسی قرن بیست و یکم برای پدیده گردشگری فرھنگ است و گردشگران بدون فرھنگ وجود نخواھند داشت. در این میان سھم کشورمان با توجه به غنای فرھنگی کم نظیر آن، قطعا باید بیش از اینھا باشد. بخش تخت سلیمان شھرستان تکاب یکی از مناطقی است که می تواند با وجود یک اثر ثبت جھانی و ده ھا اثر ثبت ملی، ھمچنین حضور در اعصار مختلف تاریخی ایران زمین جایگاه ویژه ای را داشته باشد. در این پژوھش سعی بر آن شدتا ظرفیت ھای فرھنگی و تاریخی تاثیر آن بر توسعه صنعت گردشگری در بخش تخت سلیمان را شناسایی و با استفاده از مدل SWOT و مقایسه این ظرفیت ھا با دیگر ظرفیت ھای موجود، میزان اھمیت و تاثیر آنھا را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر این اساس نتایج به دست آمده ظرفیت ھای فرھنگی و تاریخی مھمترین نقش را در توسعه گردشگری این منطقه ایفا می کند و برنامه ھای استراتژیک و راھبردی باید در راستای استفاده بھینه و تقویت این ظرفیت ھا باشد.

کلیدواژه ها:

تخت سلیمان ، توسعه گردشگری ، گردشگری فرهنگی ، گردشگری