مهتاب گلذاری جهان آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
محمدعلی بهدانی - دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند
سرور خرم دل - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدحسن سیاری زهان - دانشیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند

به منظور بررسی تاثیر کاربرد کودهای زیستی بر خصوصیات کیفی گیاه زعفران Crocus sativus L ، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه بیرجند در سال های 1393 و 1394 انجام شد فاکتورها شامل بیوآمینو پالیس 3 لیتر در هکتار ، اسید هیومیک 200 میلی گرم بر لیتر، یارامیلا کمپلکس 50 کیلوگرم در هکتار و شاهد بدون مصرف کود بود. نتایج تجزیه داده ها نشان داد که اثر کودهای مختلف بر میزان پیکروکروسین، سافرانال و کروسین زعفران معنی دار P> 0/01 بود. بالاترین خصوصیات کیفی زعفارن شامل محتوی پیکروکروسین، کروسین و سافرانال برا یکاربرد بیو آمینو پالیس به ترتیب با 87/41 ، 250، 32/48 بدست آمد. بدین ترتیب، با مصرف کودهای زیستی می توان علاوه بر کاهش آلودگی های زیست محیطی از طریق کاهش مصرف کودهای شیمیایی که گامی مهم در راستای دستیابی به اصول کشاورزی پایدار و کاهش آلودگی های زیست محیطی محسوب می شود موجب بهبود کیفی خصوصیات زراعی زعفران شد.

بیوآمینوپالیس، سافرانال، پیکروکروسین، کروسین