بررسی تطور تاریخی استعاره تبعیه

استعاره نوعی آرایه ادبی برای بهکار بردن لفظ یا عبارتی به جای عبارت دیگر بر اساس شباهت بین این دو است. استعاره که اهمیت بسیاری در شعر و ادب جهان دارد به طوری که شعر را کلامی مبتنی بر استعاره واوصاف دانسته است، اولین بار به وسیله ارسطو به عنوان گونهای از تشبیه تشریح شد، بهواقع میتوان گفت استعاره همان تشبیه است که مشبه یا مشبهبه آن حذف شده باشد. اهمیت استعاره در شعر به گونه ای بوده است که ابن خلدون شعر را کلامی مبتنی بر استعاره و اوصاف میداند، و در دورانی، اندیشمندان اروپایی زبان را تنها خیال و استعاره میدانستند و سخنوران اروپایی استعاره را ملکه تشبیهات مجازی خواندهاند. در این نوشته بر اساس سیر تاریخی به بحث استعاره به ویژه استعاره تبعیه در کتب بلاغی عربی و فارسی توجه شده است

کلیدواژه ها:

بلاغت ، سیر تاریخی اصطلاح ، استعاره تبعیه