بررسی تاثیر دیوارهای فداشونده بر کاهش شدت انفجار واصله به سازه

امروزه با توجه به افزایش پتانسیل حمله به مناطق غیرنظامی و خسار تهای سنگین ناشی از آن، بررسی ایمنی و پایداری سازه ها تحت اثر بارگذاری ناشی از انفجار یا ضربات تصادفی را مورد توجه قرار داده است؛ بنابراین شناخت پدیده انفجار و بررسی رفتار سازه ها در مقابل آن از ضروریات می باشد. انفجار، یک واکنش شیمیایی است که طی آن مقدار زیادیانرژی با سرعت بسیار بالا به صورت گرما آزاد شده و پیامد آن، تغییرات شدید در شرایط محیط پیرامون است. حوادث انفجاری در سال های اخیر موجب آسیب پذیری و کاهش عمر بسیاری از سازه ها، ازجمله سازه های حساس و حیاتی بوده است. حساسیت این مسیله، منجر به تحقیقات آزمایشگاهی و تیوری در زمینه بهره گیری از لایه های جاذب به عنوانمستهلک کننده های انرژی شده است. یکی از لازمه های طراحی سازه ها حفاظت از جان و مال انسان ها برابر خطرات ناشی از انفجار تصادفی یا عمدی است. طراحی و اعتبار سازه مقابل بارهای ناشی از انفجار برای جوامع امروزی جهت حفاظت و ایمنی شهروندان مهم است. جهت تحلیل مسیله انفجار، آگاهی از نحوه پاسخ غیرخطی سازه در بارگذاری دینامیکی در بازه بسیار کوتاه، حایز اهمیت است. از رو شهایی که موجب این مهم می شود، استفاده از دیوارهای جاذب انرژی در اطراف سازه ها بوده که منجر به کاهش خسارات وارده به آن میشود. در این پژوهش سعی شده با معرفی انواع مختلف دیوارهای فداشونده، مناسب ترین نوع آنها جهت کاهش اثرات انفجار بررسی شود. جهت بررسی کاربرد این ایده، انرژی انفجار واردهبه یکی از سازه های احدا ثشده در دو حالت حضور و عدم حضور دیوار فداشونده، با استفاده از مدل سازی عددی در نرم افزار آباکوس بررسی می شود. نتایج حاصل از تحلیل مدل مرجع با نتایج استخراجشده از پژوهشهای معتبر علمی مقایسه شده که تطابق مناسبی حاصل گردید. ازجمله دیوارهایی که به این منظور استفاده می شود، دیوارهای لانه زنبوری فولادیانعطاف پذیر و دیوارهای ساندویچی می باشد. میزان کاهش شدت انفجار واصله به سازه، رابطه مستقیمی با میزان انعطاف و قابلیت جذب انرژی مصالحی دارد که جهت احداث دیوار از آن ها استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

دیوار فداشونده ، بهسازی سازه ، انفجار ، اجزا محدود ، آباکوس