بهنام میرگل - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین

از مهمترین عوامل در برنامه ریزی و مدیریت صحیح منابع طبیعی، به منظور رسیدن به توسعه پایدار و استفاده بهینه از سرزمین، اطلاع به هنگام از وضعیت پوشش اراضی می باشد. متاسفانه منابع اطلاعاتی و آماری موجود در مورد وضعیت کاربری اراضی استان قزوین پراکنده، ناکافی و بعضا متناقض می باشند. هدف اصلی از این مطالعه بررسی وضعیت کاربری اراضی استان قزوین، با تمرکز بر سطح زیرکشت اراضی دیم بعنوان بالاترین سطح زیرکشت کشور ایران با استفاده تکنیک های سنجش از راه دور و روش طبقه بندی نظارت شده می باشد، که به این منظور از تصاویر ماهواره لندست 8 مربوط به سال 2015 استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که به ترتیب کوهستان ها، اراضی آیش و مرتع، اراضی آبی و باغی، اراضی دیم، شوره زارها، پهنه های آبی و ساختمان ها بیشترین سطح منطقه را تشکیل می دهند. برای ارزیابی صحت و دقت طبقه بندی انجام شده، صحت کلی و ضریب کاپا تعیین گردید که به ترتیب 0/77، 88% و 84/11% به دست آمد. از طرفی نتایج سطح زیرکشت اراضی دیم با آمارهای ارایه شده توسط سازمان جهاد کشاورزی مورد مقایسه قرار گرفت که تفاوت با افزایش حدودا 10 درصدی در مساحت زمین ه ای دیم را نشان می دهد که عدد به نسبت قابل قبولی است و نشان از قابلیت بالای تصاویر لندست 8 برای تهیه نقشه کاربری اراضی می باشد.

کاربری اراضی، روش طبقه بندی نظارت شده، استان قزوین، ماهواره لندست 8، کشت دیم