مسعود عنایت - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم پایه ،تهران
محمدرضا نیکودل - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم پایه، تهران
ماشاا... خامه چیان - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم پایه، تهران

تاقدیس کنگان در فاصله 75 کیلومتری شمال باختر بندر عسلویه و در محدوده بندر کنگ ان واقع شده است . ناپایداری دامنهای در این تاقدیس میتواند خطرات جدی را به تأسیسات مربوط به استخراج گاز در این منطقه وارد کند . به علت گسترش واحدهای سنگی، جهت ارزیابی پایداری دامنه ها در این منطقه امتیاز دهی SMR انتخاب گردید. با توجه به وسعت منطقه، امتیازدهی از طریق روش GIS صورت گرفت. در این روش باید پاارمترهای مورد نیاز برای محاسبۀ SMR به صورت لایه های رقومی آماده گردد و از همپوشانی آنها SMR محاسبه گردد. بنابراین ابتدا در برداشتهای صحرایی اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده و لایههای رقومی حاوی اطلاعات مربوط به این پارامترها تهیه گردی د . نتایج حاصله از این امتیازدهی نشان داد که بیشتر مناطق از پایداری خوبی برخوردار می باشند و مناطق ناپایدار در محدوده مط العاتی وجود ندارد. این نتایج گرچه در بسیاری از نقاط با شرایط واقعی منطبق بود اما در نواحی مجاورت گسلها با مشاهدات صورت گرفته همخوانی نداشت زیرا تقریبا" همه ناپایداری های صورت گرفته در مجاورت گسل قرار داشتند . پس از انجام تصحیحات لازم در این نواحی از طریق کاهش RMR، ردههای پایداری تعیین شده در نقشه با لغزشهای صورت گرفته منطبق شد و مشخص شد که گسلها با کاهش خصوصیات ژئومکانیکی سنگها از مهمترین عوامل ایجاد ناپایداری هستند.

تاقدیس کنگان، شیبهای سنگی، طبقه بندی SMR، روش GIS