مدلسازی زیستگاه قوچ و میش اوریال (Ovis orientalis vignei) بااستفاده از روش حداکثر بی نظمی در خراسان رضوی

تعیین مطلوبیت زیستگاه، وضعیت توزیع و پراکنش گونههای حیاتوحش و داشتن اطلاعاتی نسبت به نیازهای زیستگاهی گونه ها، اهمیت به سزایی در مطالعه و برنامه ریزی حفاظتی مدیران حیات وحش دارا میباشد. قوچ و میش اوریال از پستانداران شاخص مناطق کوهستانی و از نظر وضعیت حفاظتی در لیست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت، در طبقه آسیب پذیر (VU) جای می گیرد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر حضور قوچ و میش اوریال با استفاده از روش Maxent در سطح استان خراسان رضوی انجام شدهاست. طی این مطالعه 18 متغیر محیطی مورد استفاده قرار گرفتند و نتایج حاصل از آن حاکی از این بود که متغیرهایی نظیر فاصله از مناطق حفاظت شده، جنگل های با تراکم کم و شیب، اهمیت قابل توجهی بر مطلوبیت زیستگاه گونه مورد مطالعه دارند

کلیدواژه ها:

قوچ و میش اوریال ، مدلسازی مطلوبیت زیستگاه ، حداکثر آنتروپی ، Maxent