آشکارسازی تغییرات پوشش اراضی پناهگاه حیات وحش هامون با استفاده از RSوGIS

پایداری منابع طبیعی به طور مستقیم و غیرمستقیم با پوشش سطحی اراضی و نحوه استفاده از آن ارتباط دارد، از اینرو حفظ هماهنگی بین منابع پایدار و نیازهای اجتماعی- اقتصادی، نیازمند مطالعاتی در زمینه پوشش و کاربری اراضی میباشد. اطلاعات بههنگام و دقیق در مورد پوشش و کاربری اراضی مورد نیاز تصمیمگیران و محققان در همه سطوح است، به همین دلیل آشکارسازی دقیق و به موقع تغییرات، روند استفاده از منابع را مشخص میکند و به طور کلی یکی از نیازهای اساسی در مدیریت و ارزیابی منابع طبیعی است. هدف از این مطالعه تهیه نقشه پوشش اراضی منطقه حفاظت شده تالاب هامون واقع در سیستان و بلوچستان برای سالهای 1354، 1365 و 1383 با استفاده از تصاویر ماهوارهای و آشکارسازی تغییرات این محدوده طی 29 سال است. برای رسیدن به این هدف از تصاویر ماهوارهای MSS، TM و ETM+ در سالهای 1354، 1365 و 1383 استفاده گردید. کلیه تصاویر به روش نزدیکترین همسایه تصحیح هندسی شدند و RMSE کمتر از یک پیکسل بدست آمد. با استفاده از افزایش میزان تباین تصاویر و تهیه تصویر رنگی کاذب با استفاده از شاخص فاکتور بهینه (OIF) بهترین ترکیب رنگی کاذب تعیین شد. سپس با استفاده از روش طبقهبندی نظارت شده و نظارت نشده نقشههای پوشش اراضی در 7 طبقه تعیین گردید. در نهایت، نقشههای تولید شده به روش مقایسه پس از طبقهبندی مقایسه شدند. نتایج نشان داد که روند کلی تغییرات در مسیر کاهش پوشش اراضی آب عمیق، نیمه عمیق و پوشش گیاهی متوسط و ضعیف و افزایش سطح شورهزار و خاک لخت بوده است.

کلیدواژه ها:

آشکارسازی تغییرات ، پوشش اراضی ، مقایسه پس از طبقه بندی ، تالاب هامون