بررسی عملکرد سازه های بلند دارای هسته با استفاده از مهاربند بازویی و کمربند خرپایی

با افزایش روز افزون جمعیت و افزایش شهرنشینی و کمبود فضای ساخت و ساز، نیاز به احداث ساختمان های بلند روز به روزافزایش می یابد. از این رو به واسطه ارتفاع بالای این سازه ها، سیستم ها و روش های مختلفی برای ساخت و مقابله با بحرانی ترین شرایط محیطی و بارگذاری پیشنهاد شده است. به نحوی که هیچ گاه سازه مورد نظر به حد نهایی ظرفیت خود نرسد. یکی از روش های ساخت استفاده از هسته بتنی در مرکز، مهاربند بازویی و کمربند خرپایی است. در این مقاله برای رسیدن به بهترین حالت عملکرد ساختمان در برابر بارگذاری بحرانی، مدل سازی و تحلیل سازه بیست طبقه در چهار حالت )سازه با هسته بتنی، سازه با هسته بتنی به همراه مهاربند بازویی، سازه هسته بتنی به همراه مهاربند بازویی و کمربند خرپایی در وسط سازه )در طبقه دهم(، هسته بتنی به همراه مهاربند بازویی و کمربند خرپایی) در طبقه دهم و بیستم( انجام گردیده است. با بررسی و مقایسه تغییر مکان کلی سازه و برش پایه در حالت های اشاره شده مشاهده شد که استفاده از مهاربند بازویی و کمربند خرپایی تاثیر بسزایی در پاسخ های به دست آمده ایجاد کرده و عملکرد سازه را بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

سازه های بلند ، مهاربند بازویی ، هسته بتنی ، کمربند خرپایی ، برش پایه