فاطمه زندی - دانشجوی کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین،دانشکده محیط زیست و انرژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
محمدجواد امیری - استادیار گروه مدیریت و برنامه ریزی محیط زیست دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

مخاطرات طبیعی با انواع گوناگون و گستره نفوذشان به عنوان پدیده های تکرار نشدنی و مخرب،همواره در طول دوران حیات کره زمین وجود داشته اند و پس از پیدایش بشر نیز همیشه خطری جدی برای انسان بوده اند.بنابراین برنامه ریزی پیش از وقوع بحران از مسایل مهمی است که امروز پیش روی مدیران شهری به ویژه در حوزه ی مدیریت بحران قرار دارد.با توجه به اینکه ایرن از کشورهای بلاخیز دنیا به شمار می رود.مدیریت شهری قدرت و توانایی بالایی در مواجهه با حوادث ناگوار طبیعی داشته باشد و به منظور کاهش آثار سوء بحران های شهری برای ارتقاء و گسترش توانایی خود بطور مستمر تلاش نماید.از طرفی دیگر تاب آوری راهی است جهت تقویت جوامع با استفاده از ظرفیت هایشان در برابر بلایا ،لذا تاب آور ساختن شهرها در ابعاد مختلف،راهی مناسب و کارا در جهت تقویت ساختار شهرها برای مقابله با بحران ها و مخاطرات طبیعی است و شناخت تاب آوری می تواند به تعیین صفات و ویژگی های که ظرفیت مقابله جوامع با سوانح را افزایش می دهد کمک نموده و ابزارهایی را برای کمک به فرایند کاهش آسیب پذیری پیشنهاد نماید زیرا وارد نمودن تفکر و عمل کاهش ریسک سوانح در مدیریت شهری کمک می کند که بدون تولید ریسک جدید،به رشد و توسعه شهری دست یافت.در واقع می توان گفت که اگر به مدیریت شهری توجه شود می توان به ارتقاء تاب آوری شهرها امیدوار بود که در نهایت این ارتقاء تاب آوری می تواند باعث کاهش بلایا و حفظ محیط زیست شود در نتیجه شرایط اقتصادی و اجتماعی به دنبال کاهش بلایا رشد وتوسعه پیدا کنند.

بلایا،مدیریت شهری،تاب آوری،توسعه شهری