عباس علیپور - استادیار جغرافیایی سیاسی دانشگاه امام حسین (ع)
احسان علی پوری - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
پیام محمدی مظفری - کارشناس ارشد رشته مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تهران

با توجه به رشد جمعیت و افزایش نیازهای آبی دنیا و در نظر گرفتن محدودیتهای موجود در دسترسی به آبهای شیرین و قابل مصرف،نیاز به یک فرآیند شیرین سازی آبشور به شدت احساس میشود. چرا که کاربرد چنین سیستمی میتواند کمک شایانی به فراهمسازی آب قابل شرب از آب بیکران دریاها باشد. از سوی دیگر با توجه به مصرف بالای انرژی توسط این دستگاهها، هنوز صنعتگران میل و علاقه لازم برای احداث و به کارگیری این فرآیندها را به دست نیاورده اند. درصورتیکه بتوان انرژی موردنیاز این واحدها را از یک منبع ارزان و پاک استحصال نمود شاید بتوان ادعا نمود دیگر مشکلی سد راه استفاده از دستگاههای آبشیرینکن نخواهد بود. آب شیرین کنهای خورشیدی با دارا بودن پتانسیل تولیدات صنعتی و خانگی، انعطاف پذیری بالایی برای استفاده دارند. با توجه به کارا بودن سه فناوری MED ، MSF ، RO و امکان انطباق این فناوری ها با سامانه های خورشیدی بررسی هزینه، اجرا و سود آوری و سایر مقوله هایی که در عملی کردن پروژه های علمی مدنظر است در خصوص این سامانه ها انجام گردیده است. پارامترهای ورودی یکسان اعمال گردیده است و بررسی ها در شرایط مساوی انجام گرفته است. با توجه به کمبود حدودی آب شرب در محدوده مطالعاتی واقع در سواحل مکران)چابهار( که حدود 14000 متر مکعب روزانه است، فناوری های موجود به ترتیب روشهای RO ، MED و MSF بیشترین امتیاز را کسب نمودند. از بررسیهای جامع بر روی نتایج مشخص گردید با توجه به پایین بودن هزینه احداث و تعمیر و نگهداری واحد RO و همچنین مدتزمان کمتری که در تولید آب در این روش موردنیاز است که خود باعث کاهش هزینههای جانبی و استهلاک واحد موردنظر میشود، سامانه RO در اولویت نخست و سپس روشهای MED و MSF با توجه به میزان آب مورد نظر، مناسب اجرا در این محدوده تحقیقاتی میباشد.

شیرین سازی، آب شیرین کن خورشیدی، سواحل مکران، هزینه