مهسا یوسف زاده - دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحدنطنز
علی اکبری - دکتری معماری وعضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگارامام خمینی (ره)شهرری

این پژوهش باهدف پایدارسازی مسکونی است در راستای نبود توجه کافی در این آپارتمانها به اصول اقلیمی،شهری مشکلاتی در طراحی که عبارتنداز:کمبود نور کافی،جریان هوا،دید بصری نامناسب، وتوجه نکردن به استفاده از مصالح مناسب باعث مصرف بی رویه انرژی های فسیلی و تجدید ناپذیر است. پایداری اجتماعی در مسکن،به تشکیل اجتماعی می اندیشد که به پایداری خودش کمک کند. این مهم با برطرف شدن نیازهای فیزیکی و روانی انسان بدست می آید. در این پژوهش نقش ،معیارها و چگونگی افزایش پایداری اجتماعی با توجه به علم روانشناسی محیطی در مجتمهای زیستی، جهت طراحی مجتمع های مسکونی با امنیت، هویت و آسایش و دارای مراودات اجتماعی، مورد کنکاش قرار خواهد گرفت تا به مدد آن و همچنین آگاهی یافتن از نیازهای استفاده کنندگان مجتمع مسکونی مورد نظر برای طراحی مجدد آن، اصول و معیارهای طراحی برا ی ایجاد یک مجموعه مسکونی پایدار بدست آید . تحلیل رابطه بین رضایت از محیط مسکونی وایجاد تعامل اجتماعی شناخت تاثیرفضای باز مجتمع مسکونی رفتار ساکنان وبرقراری تعامل اجتماعی درانان شناخت عوامل رضایتمندی از محیط مسکونی (مانند حس امنیت ،زیبایی،تعامل =اجتماعی،وادراک محیط) لزوم توجه به بافت مسکونی واحداث مجتمع مسکونی با تراکم کم تا متوسط در جهت رضایتمندی ساکنین در محیط های شهری

پایداری اجتماعی ،مجموعه=مسکونی، معماری پایدار، روانشناسی محیط ،=مجموعه مسکونی