القای شاخه و ریشه نوپدید روی جداکشت های میانگره Scutellaria lateriflora

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 342

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF19_502

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

چکیده مقاله:

فرنجمشک Scutellaria lateriflora، از خانواده نعناییان در استان های گلستان، مازندران، کرمانشاه، تهران و لرستان رویش دارد. ارزش دارویی این گیاه بخاطر وجود گستره ای از ترکیبات شیمیایی شامل فلاونوییدها، روغن های فرار، ایریدوییدها، دیترپنوییدها، موم وتانن ها می باشد. از خواص این گیاه می توان به فعالیت های ضد حساسیت، ضد باکتری، ضد ویروس و ضد سرطان، حفاظت کننده کبد وآنتی اکسیدانی قوی اشاره کرد. از اینرو تکثیر فرنجمشک و بررسی ترکیبات آن در محیط کشت ارزشمند است. در این پژوهش بذر سترون شده S lateriflora در محیط پایه MS فاقد هورمون کشت داده شد. سپس از گیاهچه های 60 روزه حاصل، میانگره های 1 سانتی متری به عنوان جداکشت تهیه و در محیط پایه MS واجد دو تنظیم کننده رشد (B) BAP و (N) NAA با غلظت های 0، 0/1، 0/5، 1 و 2 میلی گرم بر لیتر کشت شدند. آزمایش ها حداقل با 4 تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد و نتایج بعد از 21 روز ثبت و داده ها بر اساس آنالیز واریانس دوطرفه در سطح P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که در تیمارهایی با غلظت پایین NAA/BAP درصد پاسخ القای ریشه و شاخه نوپدید نسبت به القای کالوس شاخص تر بود. بهترین تیمارهای موثر در القای ریشه زایی مربوط به محیط های واجد N1B1 ،N0.5B0 ،N0.1B0 100% و القای شاخه زایی محیط های N0.1B و 0.5 N0B0.1 و 100% بودند.

نویسندگان

سیما صدیق

گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا

عذرا صبورا

گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه الزهرا

فرح کریمی

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه شاهد تهران